Mikel Ayestaran: berriemaile berezia

Gaurko eskola Mikel Ayestaran kazetariak eman digu. Mikelek freelance bezala egiten du lan EiTB zein Vocento taldeentzako eta gehienbat Libano, Siria, Afganistan, Irak, Pakistan eta Iran aldetik ibiltzen da, beti motxila aldean eta istorio bila.

Pertsona interesgarria eta gertukoa iruditu zait. Garbi dauka albisteak ez direla edozelan lortu behar. Gerra kazetaritza egiterakoan erraza bezain ohikoa da trataera morbosoaren bilaketa eta baita askotan, dolarrez zikindutako argazki zein testigantzen emaria. Mikelek argi utzi digu zein den bere ikuspuntua: herritarren aldekoa. 

Mikel Ayestaran: "Multimedian edukia menperatzea baino errazago da teknika menderatzea"

Hitzaldian aipatutako gauza esanguratsuenak bildu ditut zuekin elkarbanatzeko:

• Teknologiak irudia demokratizatu du: garrantzitsuena azkartasuna da.
  
  
• Multimediak azkartasuna inposatzen du, kalitatea arriskuan jarriz.
  
  
• Gero eta kamera berri eta modernoagoak daude baina profesional gutxiago. 
  
  
• Erreportajegintzan bertako ikuspuntua bilatu behar da. Garbia izan biktimekin, istorio pertsonalak bilatu eta baimenak eskatu, beti. 
  
  
• Komunikabideetan gerra kazetarien albisteak bigarren planokoak dira, lehenengoak informazio agentziek filtratzen dituztenak dira. Hortaz, informazio agentzien ohiartzuna aprobetxatu behar da beste istorioak txertatzeko. 
  
  
• Egunkariak sakontasuna ematen du. Telebistak aldiz, indar eta eragin gehiago dauka: helburuaren arabera euskarri bat edo beste hautatuko da (kontuan izan gainera, hedabide bakoitzak hartzaile ezberdinak dituela). Multimediak aipatutako helburuok uztartu beharko lituzke.

Informazio gehiagorako Mikelen bloga eta Youtubeko kanala bisitatu.